Het zit er bijna op, althans, de voorbereidingen. Een pallet met ruim 300 kilo aan materiaal komt rond dit moment aan in Tasillaq aan de oostkust van Groenland. Dinsdag vlieg ik met teamgenoot Volkert naar IJsland waarna we woensdag naar Groenland vliegen. We landen in Kulusuk, een gehucht met een gravel landingsbaan van 1200 meter. De enige plek waar je aan de oostkust nog een beetje kunt landen. Van daar is het nog een ruim uur met de boot naar Tasiilaq waar we de rest van het team treffen. Donderdag pakken we onze sledes in en (als het weer het toelaat) vrijdag gaan we dan richting ijskap.

Dat moment heeft maanden voorbereiding gevergd. Uren materiaal sorteren, alles tot in de puntjes nalopen en niets over het hoofd zien. De lijst met items is een flink boekwerk met de nodige bijzondere materialen.

Denk bijvoorbeeld aan een kompashouder, een soort beugel waarmee je je kompas voor je kunt dragen. Op de ijskap hebben we geen enkele visuele referentie om op te mikken, dit helpt om dan toch koers te houden. En met een simpel plaatje LEGO kun je ook de GoPro er in monteren voor een net weer ander camerastandpunt. 

We hebben een aantal zonnepanelen mee voor het opwekken van electriciteit. Die voeden een powerbank, een andere powerbank draag ik warm op het lichaam. Daarmee laden we 's avonds onze apparatuur op. De GPS, satelliettelefoon en satellietbaken krijgen daar absolute voorrang. Al het andere is luxe of leuk, maar redt je leven niet als het er op aan komt.

Overschoenen van neopreen. Die geven net dat beetje extra warmte. Waarschijnlijk zijn mijn schoenen op zich al warm genoeg, maar zou jij het risico nemen dat ze dat net niet zijn? Ik niet, ik kom graag met alle tien mijn tenen weer terug. Ook mijn neus ben ik best aan gehecht. Dus: een gezichtsmasker. We zullen veel tegen koude wind in moeten lopen en dit beschermt.

Op de ijskap verankeren we de tent met onder andere de hele familievoorraad ijsboren, met dank aan Arien en Tom voor het lenen van hun collectie! Verder nog een snelkoppeling voor het trektouw aan mijn harnas. Mocht er een situatie ontstaan waarin ik juist snel ontkoppeld wil zijn van mijn slee, dan is een ruk aan de snelkoppeling genoeg en ben ik vrij om te bewegen.

In Europa is het rondlopen met een geweer verder niet gebruikelijk, op Groenland een must. Hoewel de kans zeer klein is, zou bij een ontmoeting met een ijsbeer je zonder geen enkele kans hebben. Wees gerust: de eerste stappen zijn altijd afschrikken met een lichtkogel of schot voor de beer in het ijs.

Verder een uitgebreide first-aid kit, 42 kilo eten per persoon, 3 tenten van 5 kilo per stuk, een superzware slaapzak, donsjas, een collectie wanten, handschoenen en mutsen, 2 brillen die als reservebril kunnen dienen, een geweer, noodradio, radiobaken, een tiental liters benzine, drie branders plus reserveonderdelen, klimmaterialen om veilig op de gletsjer te kunnen bewegen, ski's, skistokken, stijgvellen, een windmeter, sneeuwscheppen (waaronder een strikt voor sanitair gebruik, je wil absoluut geen uitwerpselen bij de sneeuw die je smelt als watervoorraad hebben) en ga zo maar door. Zo kom je wel aan 80 kilo per slee.

In de komende weken lees je op deze pagina een aantal keren per week weer een leuk artikel. Het volgende blog wordt op zaterdag 19 augustus gepubliceerd en gaat in op onze maaltijden die we onderweg eten. 

Wil je ons een extra warm gevoel geven als wij op de ijskap zijn? Dat kan: jouw donatie aan de Make-a-Wish foundation maak je ook eenvoudig via www.icewish.nl.