Op het moment dat je dit leest bevinden we ons in het koudere gebied op de ijskap. Ieder deel van ons lichaam moet passend beschermd worden en daarbij hoort soms een aanpak die je nooit zou verwachten. Zo zorgen we bewust voor zweetvoeten, maar dan wel gecontroleerd.

Op de foto zie van links naar rechts: linersok, VBL / Vapour Barrier Liner, dikke merinowollen sok, backcounry-langlaufschoen en neopreen overboot.

Al deze laagjes hebben hun eigen functie. Het geheel draag je zo los mogelijk, zolang je voet maar niet te veel slipt waardoor blaren ontstaan:

De linersok zit zonder te knellen rondom mijn voet en tenen en vormt een beschermend laagje. Gemaakt van kunststof, zorgt deze ervoor dat op de huid een laagje stof zit dat geen vocht opneemt.

De Vapour Barrier Liner is eigenlijk een waterdichte zak die niet ademt. Het zorgt voor een beetje zweterig klimaat op je voet. Het voorkomt dat transpiratie in de isolerende lagen trekt. Dat is namelijk de grootste oorzaak van koude voeten.

De wollen sok isoleert en dempt. Heerlijk zacht van merino wol! Doordat er geen zweet in terecht komt blijft die ook fris, in totaal neem ik maar twee paar mee. De linersokken ruiken na een week overigens verschrikkelijk. Daarom neem ik daar drie paar van mee zodat ik gemiddeld een dag of 8 tot 10 met een paar loop.

De langlaufschoen heeft zelf een binnenschoen met isolerende laag en een waterdichte ademende laag om vocht buiten te houden. Niet iedereen zal altijd een VBL gebruiken. Op kortere tochten in minder felle kou moet zweet dan wel weg kunnen. Verder heeft de schoen nog een geïntegreerde beenkap tot onder de knie om sneeuw buiten te houden en een thermische zool om optrekkende kou tegen te houden.

De neopreen overboot is waarschijnlijk niet heel erg nodig. Maar.. meestal werkt men met een buitenschoen en dikkere isolerende binnenschoen. Ik wil een extra optie hebben, mocht het toch veel kouder worden.

De combinatie zonder overboot heb ik in Zweden al gebruikt tot circa -20 graden celsius en dat was geen enkel probleem. Het werken met een VBL is wennen, maar extreem zweterig wordt het niet: je stopt op enig moment met transpireren en treft geen liters vocht in je sokken. Het voelt een beetje alsof je je sokken van de waslijn hebt gehaald en zij blijken nog niet helemaal droog.

In de avond trekken we in de tent lekkere donsslofjes aan. De linersok hangen we dan samen met de VBL sok te drogen in de voortent (die bevriest, waarna je het vocht er de volgende ochtend uitklopt). Bij een sanitair tochtje naar buiten stap ik met de donsslofjes zo de langslaufschoenen in en bij felle koude kan ik optioneel ook de donsslofjes gebruiken als sok in plaats van de merinowollen sok.

Goede voetverzorging wordt verder compleet gemaakt met af en toe een nat doekje, als het warm genoeg is in de tent even laten luchten en voetpoeder. De voeten verdienen het!

Wil je ons een extra warm gevoel geven als wij op de ijskap zijn? Dat kan: jouw donatie aan de Make-a-Wish foundation maak je ook eenvoudig via www.icewish.nl.

Het volgende blog lees je op maandag 4 september, ik vertel je dan over radarstation DYE2, een bizarre plek op aarde!

Wees gerust: ik heb niet ineens wel bereik op de ijskap. Dit blog is voor vertrek geschreven en wordt automatisch gepubliceerd.